آیا رسانه می‌تواند به ما بگوید چگونه رفتار کنیم؟
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۴۲۹۲۵
کتاب «سواد رسانه‌ای» به صورت تفصیلی، موضوع رسانه را مطرح می‌کند و تصاویر تازه‌ای از وجوه مختلف رسانه به مخاطب می‌دهد. این کتاب به صورت جدی، چالش‌های بزرگی را در مورد دنیای رسانه‌ای امروز برمی‌شمارد.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، در دنیای رسانه‌ای امروز که با حجم عظیمی از اطلاعات روبه‌رو هستیم، چالش‌های فراوانی پیش پای مخاطب به خصوص مخاطب کم‌سن و سال وجود دارد که در صورت نداشتن سواد رسانه‌ای، چالش‌ها می‌توانند آسیب‌هایی جدی بر روح و ذهن مخاطب وارد کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ملیسا هارت نویسنده این کتاب می‌گوید: «رسانه از لحظه‌ای که از خواب برمی‌خیزیم تا هنگام خواب، ما را احاطه کرده است. شما به صورت روزانه رسانه را می‌بینید و می‌شنوید. شاید با رادیو بیدار می‌شوید که خود یکی از انواع رسانه است. بسته‌بندی‌های غذا، رسانه است. تلویزیون، رسانه است. فیلم، نشریه، کتاب رسانه هستند. بیرون از خانه ممکن است از مقابل بیلبورد‌ها عبور کنید یا سوار اتوبوسی شوید که به صندلی‌های آن تبلیغات چسبانده‌اند. هر روز شما هزاران شکل از رسانه‌ها را می‌بینید یا می‌شنوید».
هارت به صورت مشخص اشاره می‌کند به این موضوع که رسانه‌های مختلف ممکن است سلیقه‌های مختلفی را دنبال کنند و در همین راستا، سلیقه مخاطب را نیز تحت تاثیر قرار دهند. شاید رقابت فیزیکی و سختی میان برند‌ها مشاهده نکنیم، اما به سادگی جنگ نرمی که برند‌ها برای ساختن جایگاهشان در ذهن ما، به راه انداخته‌اند را می‌شود نظاره کرد. نمود این مسئله را در تبلیغات ثانیه‌ای و سرمایه‌های بزرگی که پای این تبلیغات ریخته می‌شوند می‌توان دید.
هارت می‌گوید: «رسانه به ما می‌گوید چه برند کفشی بخریم، به ما می‌گوید چه نوع بستنی‌ای بخوریم و به ما می‌گوید کدام هیکل، ما را زیباتر نشان می‌دهد. افرادی که محتوای رسانه را تولید می‌کنند، از قدرت آن اطلاع دارند و می‌دانند اگر کودک زیبایی با مو‌های طلایی و فرفری در آگهی تبلیغاتی قرار دهند، ما آن محصول را می‌خریم. آن‌ها می‌دانند اگر بازیگر معروفی لباسی را بپوشد، ما نیز دوست داریم آن لباس را بپوشیم. نوع رسانه محبوب شما باعث می‌شود به شکلی مشخص بیندیشید، همچنین بر زندگی شما به شکل مشخصی اثر می‌گذارد.»
کتاب «سواد رسانه‌ای» با پیش کشیدن بحث پروپاگاندا، افق جدیدی از مطالعه را می‌گشاید و پا را فراتر از تبلیغات معمولی می‌گذارد که صرفا با انگیزه‌های مالی صورت می‌گیرند. برای نمونه به حرکتی از سوی یکی از روزنامه‌های ایالات متحده اشاره می‌کند. «در سال ۱۸۸۹ میلادی برابر با ۱۲۶۸ شمسی، در گرماگرم جنگ میان ایالات متحده و اسپانیا، ویلیام رندالف هرست، صاحب بزرگترین روزنامه‌های زنجیره‌ای ایالات متحده، از نقاشی خواست که یک تابلوی پروپاگاندا بسازد و به او سفارش داد که تصویر کوبایی‌ها را در حال جنگیدن علیه اسپانیایی‌ها به تصویر بکشد. هنرمند پیامی برای هرست فرستاد و اعلام کرد که او هیچ نشانه‌ای مبنی بر مشارکت آن‌ها در این جنگ ندیده است. هرست پاسخ داد که جزئیات مربوط به این جنگ را در روزنامه‌اش طرح خواهد کرد. او به هنرمند گفت تو تصاویر را تولید کن، من جنگ را خواهم آفرید.» هارت می‌گوید انگیزه اصلی هرست این بوده که خبر جنگ باعث افزایش فروش روزنامه‌ها بشود.
در کتاب، آزمون‌های مختلفی برای دانش‌آموزان ترتیب داده شده است که آن‌ها می‌توانند نظر خود را درباره رسانه و آنچه درباره رسانه می‌دانند درج کنند. برای نمونه پیشنهاد می‌کند دانش‌آموزان در گروه‌های چهار نفری و ۵ نفری درباره آگهی‌های روی بیلبورد‌ها بحث کنند.
هارت پس از پرداختن به رادیو و تلویزیون و موسیقی به عنوان رسانه، بازی‌های ویدیویی را نیز بخش دیگری از رسانه‌های امروز معرفی می‌کند. او می‌گوید: «بازی‌های ویدیویی یکی از انواع رسانه به شمار می‌رود که می‌تواند در قالب داستانی هیجان‌انگیز و همراه جذابیت‌های بصری و تکنیکی، پیام‌های متفاوتی را به ذهن شما منتقل می‌کند.» هارت تمرینی نیز در این بخش گنجانده است و پیشنهاد می‌کند دانش‌آموزان به دو گروه تقسیم شوند و عده‌ای از معایب بازی‌ها و عده‌ای از محاسن بازی‌های ویدیویی بگویند.
بسته‌بندی و پکیجینگ، دیگر بحثی است که کتاب «سواد رسانه‌ای» به آن می‌پردازد. هارت درباره این موضوع می‌گوید: «امروزه ماشین‌هایی با قابلیت تولید هزاران برچسب ساخته شده‌اند. بسته‌بندی، اطلاعاتی درباره کالای درون آن به ما می‌دهد. ما از تصاویر و کلمات روی بسته‌بندی برای خرید آن‌ها استفاده می‌کنیم.» ما به شکل، رنگ، تصاویر، برند، شعار، فونت نوشته و طراحی گرافیکی بسته بندی توجه می‌کنیم و خواسته یا ناخواسته، این‌ها را معیاری برای انتخاب در نظر می‌گیریم.
کتاب «سواد رسانه‌ای» نوشته ملیسا هارت و ترجمه سیده فاطمه معین و مریم جعفریان است که نشر همشهری آن را در ۱۵۶ صفحه روانه بازار نشر کرده است.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: سواد رسانه ای آسیب های اجتماعی تفسیر پیام ها سواد رسانه ای دانش آموزان بسته بندی بازی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۴۲۹۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا کودکان فرانسوی به خوش رفتار و مؤدب بودن مشهورند؟
کودکان فرانسوی به خوش رفتار بودن مشهورند. آن ها به ندرت کج خلقی و جیغ و داد می کنند، بد غذا نیستند و به همسایه ها مؤدبانه سلام می کنند.
اما آن راز سرّی چیست که والدین فرانسوی با آن چنین فرزندانی تربیت می کنند؟
نخستین سال زندگی کودکبه گزارش روزیاتو، در فرانسه تازه مادرها بعد از ۱۰ هفته مرخصی زایمان به سر کار بازمی گردند. اگر مدت بیشتری در خانه بمانند، ممکن است هزینه ی بیشتری متحمل شوند. بر اساس قوانین فرانسه، مادران می توانند بیشتر از ۱۰ هفته مرخصی زایمان داشته باشند و کماکان شغل خود را هم داشته باشند.
با این حال، دراینصورت مرخصی بعد از ۱۰ هفته بدون حقوق خواهد بود. بعد از دوران مرخصی زایمان، کودک به یک مهدکودک سپرده می شود. کودکان فرانسوی از سن کم با افراد جدید آشنا می شوند، امری که به آن ها کمک می کند بعدها در زندگی سریع تر سازگار شوند و استقلال بیشتری داشته باشند.
کودکان فرانسوی در تخت خود می خوابندوالدین فرانسوی به کودک خود یاد می دهند که در تخت خودش و حتی در اتاق خوابی جداگانه بخوابد. اگر کودک در نیمه های شب از خواب بیدار شود و شروع به گریه کردن کند، پدر و مادر معمولاً چند لحظه ای صبر می کنند تا مطمئن شوند که واقعاً نیازی به حضور آن ها در کنار کودک شان هست یا نه. با این شیوه، کودک رفته رفته به تنها خوابیدن عادت می کند.
آزادی عمل جایگاه مهمی داردوالدین فرانسوی تا جایی که کودک توان مدیریت امور خود را داشته باشد به او آزادی عمل می دهند. در فرانسه به ندرت می توانید پدر و مادری را در زمین بازی مشغول بازی کردن با کودک خود ببینید. والدین در دعواهای میان کودکان مداخله نمی کنند و اجازه می دهند که آن ها خودشان این موقعیت را رفع و رجوع کنند.
پدر و مادرهای فرانسوی میان شیطنت های معصومانه و بدرفتاری واقعی تمایز قائل می شوند. تنها بدرفتاری است که با تنبیه مواجه می شود تا کودک بتواند فرق این دو را متوجه شود.
پدربزرگ ها و مادربزرگ ها نوه داری نمی کنندپدربزرگ ها و مادربزرگ ها در تربیت نوه ها نقش حمایتی دارند. دورهمی های خانوادگی معمولاً در تعطیلات آخر هفته یا تعطیلات مناسبتی برگزار می شود. پدربزرگ ها و مادربزرگ های فرانسوی را بیشتر مشغول نوشیدن قهوه در کافه می توان دید تا درگیر مراقبت مداوم از نوه های خود.
چیزی تحت عنوان غذای کودک وجود نداردغذا یکی از بخش های اساسی زندگی فرانسوی ها است و وقت ناهار در این کشور می تواند ۲ ساعت به طول انجامد. فرانسوی ها قویاً معتقدند که اعضای خانواده باید دست کم یک وعده در روز را در کنار هم بخورند.
والدین و کودکان از یک غذای یکسان می خورند چون در فرانسه چیزی تحت عنوان غذای کودک وجود ندارد. پدر و مادرها کودک خود را مجبور به خوردن چیزی که دوست ندارد نمی کنند، اما به آن ها اصرار می کنند که غذا را دست کم بچشند و امتحان کنند.
خوش رفتاری اهمیت زیادی داردخوش رفتار بودن از اهمیت زیادی برخوردار است و کودکان فرانسوی این را خوب می دانند. آن ها به مهمان ها و همسایه سلام می کنند، در صف بی قراری نمی کنند و در اتوبوس صندلی خود را به سالمندان می دهند. آن ها از سن کم این ۴ جمله ی مؤدبانه را یاد می گیرند: ممنونم، روز بخیر، خواهش می کنم و خداحافظ.
تکنیک آموزش در خانهوالدین فرانسوی معتقدند که کودکی دوران فوق العاده ای است که کودک در آن یاد می گیرد که خیالبافی کند، دنیا را کشف کند و مؤدب و مسئولیت پذیر باشد. به همین دلیل پدر و مادرهای فرانسوی عجله ای برای آموزش خواندن و شمارش به کودک خود ندارند.
تعطیلات آخر هفته روز خانواده استبه عقیده ی فرانسوی ها تعطیلات آخر هفته بهترین زمان برای رفتن به پیک نیک در پارک، درست کردن کباب یا دوچرخه سواری به همراه خانواده است. آن ها اهمیت زیادی برای فعالیت های خانوادگی تعطیلات آخر هفته قائل هستند و از قبل برای آن برنامه ریزی می کنند.
کودکان فرانسوی پول توجیبی می گیرندکودکان فرانسوی معمولاً هنگام رفتن به فروشگاه به همراه والدین خود بی قراری نمی کنند و وقتی پدر و مادر با درخواست آن ها برا خرید چیزی مخالفت می کنند، جیغ و داد به راه نمی اندازند. آن ها از ۷ سالگی پول توجیبی می گیرند و اجازه دارند که آن را هر طور که مایل اند خرج کنند. مبلغ این پول توجیبی ماهانه معمولاً بر اساس سن کودک تعیین می شود.
کانال عصر ایران در تلگرام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»